Rozpoczęła się przebudowa kopuły wieży dzwonnicy przy gdowskim sanktuarium

Jadąc obok Sanktuarium Matki Bożej Gdowskiej łatwo zauważyć brak zwieńczenia wieży kościelnej, aktualnie bowiem rozpoczęły się prace przy jej remoncie. Warto przypomnieć, że czworoboczna wieża pochodząca z XII/XIII wieku przed wiekami stanowiła odrębną budowlę, a do bryły kościoła została przyłączona dopiero po 1790 roku, gdy Gdów był jeszcze „miasteczkiem w Galicyi”. Jak czytamy w Encyklopedii z 1851 r.:

„w kościele parafialnym są obrazy z wierszami z r. 1736 dowodzące, że Warneńczyk po dwa razy otrzymał pomoc w potrzebie od Matki Boskiej w Gdowie, i znacznie poczynił zapisy jej kościołowi. Doznana pomoc była raz w ciężkiej chorobie, kiedy jadąc z Krakowa do Węgier w Gdowie zapadł; drugi raz na polowaniu w lasach Niepołomickich kiedy zbłądził”. 

Fakt ten potwierdzają zapisy z 1863 roku w Schematismus Universi Cleri Dioeceseos Tynecensis:

Ten co zginął pod Warną dla wiary. On jeszcze młody już Węgrom króluje . Gdy w pewnym czasie Polskę wizytuje. Przejeżdża przez Gdów, w tem ciężko choruje. O życiu dalszym cale desperuje, Lecz gdy Maryi w tym kościele wzywa, życie i zdrowie zaraz otrzymywa (…). W dalszym zaś wieku został polskim królem, w Niepołomicach gdy się bawi polem. Na lowach w puszczy myśliwcy w knieje wpadłwszy, nie wiedzą co się z panem dzieje. Błądzi król w puszczy, a wtem myśli sobie: Doznałem cudu na mojej osobie, Matki Najaświęt. gdym Jej prosił w Gdowie. Więc takei votum formuje w swej głowie. (…) Najświętsza Panno niech Ci będzie chwała, żeś mi w kościele Gdowskim życie dała. Jeżeli ztąd trafię ku domowi, uczynię dobrze twemu kościołowi”. 

Przypomnijmy zatem historię gdowskiego sanktuarium.

Najstarsza część kościoła pochodzi z XIV w. – gotycka zakrystia, kruchta. W późnobarokowym ołtarzu z lat 1740-50 znajduje się łaskami słynący obraz Matki Bożej Gdowskiej z XVIII w. Jest także wczesnobarokowa, marmurowa chrzcielnica z XVII w., barokowa ambona oraz gotycki dzwon sprzed 560 lat (z 1462 roku). Kościół pochodzi z przełomu XIII i XIV w. Znajduje się w nim osiemnastowieczny cudowny obraz Matki Bożej Gdowskiej – kopia starszego, namalowanego prawdopodobnie wcześniej niż w XV w. W sierpniu 2004 przy kościele otwarto dróżki różańcowe. W murze okalającym świątynię znajduje się warta uwagi pielgrzyma kapliczka. Budynek plebani pochodzi z XIX w. Podobno Matka Boża Gdowska dwukrotnie ocaliła życie polskiemu królowi Władysławowi Warneńczykowi – ofiarował on parafii (prawdopodobnie jako wotum dziękczynne) roczną daninę z królewskich dóbr niepołomickich. Na miejscowym cmentarzu znajduje się ciekawy obiekt – kopiec-mogiła powstańców z 1846. Parafia gdowska nosi imię Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i pełni rolę sanktuarium. Murowany kościół parafialny według dawnych przekazów został ufundowany przez króla Władysława Warneńczyka w podzięce za uratowanie życia. Najstarsze zachowane fragmenty kościoła pochodzą z początku XV w. (zakrystia, część murów kościelnych). Wielokrotnie przebudowywany (XVIII i XIX w.) utracił cechy stylowe. W latach 1994-1996 zostały dobudowane dwie nawy boczne. Poświęcony został w 1999 roku. Wyposażenie wnętrza kościoła to styl barokowy i rokoko. W głównym ołtarzu znajduje się cudowny obraz Matki Bożej Gdowskiej (kopia) z pierwszej połowy XVIII w., do dziś otaczany kultem

– czytamy na stronie Parafii w Gdowie.

Foto: „Mój Gdów”, Biblioteka Narodowa. 

Źródła:

  • „Encyklopedya doręczna; czyli, Zbiór ciekawych wiadomości dla panien  przez Autorkę. Pamiątki po dobrej Matce”, tom I, Nakład i Druk S. Orgelbranda Księgarza i Typografa przy ulicy Miodowej Nr 496, Warszawa 1851,
  • Schematismus Universi Cleri Dioeceseos Tarnoviensis,  str. 142, 1863 r. 
  • Parafia Rzymskokatolicka Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Gdowie , 

Autor: Redaktor3

Udostępnij post na:

Skip to content