Dzień, w którym Polska po 123 latach zaborów odzyskała niepodległość i, wracając na mapę świata, dała radość i ulgę Polakom, jest dniem szczególnym, niezwykłym. Dniem, o którym nie można zapomnieć. Święto niepodległości to święto upamiętniające podniesienie się Polski z kolan i odetchnięcie pełną piersią kraju, który dla jego mieszkańców był tym, za co warto było przelać morze krwi. Nie można pozwolić, aby coś tak ważnego odeszło w niepamięć. Polacy pod zaborami nie pozwolili na zapomnienie o swej ojczyźnie, więc i my także na to nie pozwólmy.
Miłość do ojczyzny zaszczepiana jest wśród młodzieży od najmłodszych lat. Wspaniałe akademie szkolne, które swoim podniosłym charakterem chwytają za serce, są potwierdzeniem tego, że pamięć o historii Polski nigdy nie zginie.
10 listopada w Gimnazjum im. św. Brata Alberta w Gdowie odbyła się poruszająca serce akademia upamiętniająca odzyskanie niepodległości. Niezwykłe, pełne emocji, recytacje występujących podczas apelu uczniów, oddały nastroje panujące wśród Polaków przez lata zaborów. Była to podróż przez historię Polski. Od ostatniego, trzeciego rozbioru, który pozbawił Polaków ukochanej ojczyzny, przez powstańcze zrywy w listopadzie 1830 roku i styczniu 1863 roku, przez protest dzieci we Wrześni, aż po I wojnę światową i w końcu odzyskanie niepodległości.
„Ojczyzno moja, na końcuś upadła!
Zamożna kiedyś i w sławę, i w siłę!
Ta!, co od morza aż do morza władała,
Kawałka ziemi nie ma na mogiłę!”
Słuchając utworów granych przez szkolny zespół muzyczny w akompaniamencie wykonawców z różnych klas, można było poczuć przechodzące ciało dreszcze. Elektryzujące głosy sprawiały, że cała sala zamierała, a jedynym dźwiękiem rozchodzącym się pośród czterech ścian były patriotyczne utwory.
Reasumując, szkolna akademia poświęcona bohaterom walczącym o niepodległą Polskę, mimo chłodu panującego za oknem, rozgrzewała serca.
Przygotowała: Anna Duda
[Not a valid template]
