Dziś mija dokładnie 100 lat odkąd Wincenty Witos objął po raz pierwszy urząd premiera. Jako szef rządu w 1921roku odwiedził Szczytniki, które zmagały się wówczas ze skutkami tragicznego pożaru. Wydarzenie to upamiętnili Szczytniczanie, którzy w 1993 roku na budynku remizy OSP wmurowali tablicę z napisem:
„W 100-lcie Ruchu Ludowego, w sierpniu 1021 r. odwiedził Szczytniki po wielkim pożarze Wincenty Witos przywódca chłopów i premier rządu RP”
Na tej samej tablicy mieszkańcy Szczytnik upamiętnili osobę Kajetana Kołosa, długoletniego wójta gminy Szczytniki.
Kim był Wincenty Witos?
Wincenty Witos urodził się 21 stycznia 1874 r. we wsi Wierzchosławice niedaleko Tarnowa, w biednej rodzinie chłopskiej.
W 1903 roku wszedł w skład Rady Naczelnej Polskiego Stronnictwa Ludowego, a pięć lat później został wójtem Wierzchosławic. Funkcję tę pełnił przez 23 lata. W 1908 roku wybrano go do galicyjskiego Sejmu Krajowego, a w 1911 roku – do parlamentu w Wiedniu. Po rozłamie w PSL w 1913 roku stanął na czele umiarkowanego PSL „Piast”. W czasie I wojny światowej angażował się po stronie państw centralnych, ale w październiku 1918 roku stanął na czele Polskiej Komisji Likwidacyjnej w Krakowie.
W Polsce Odrodzonej Witos był trzykrotnie premierem. W krytycznym momencie wojny polsko-sowieckiej 24 lipca 1920 r. stanął na czele Rządu Obrony Narodowej. Jako premier tego rządu wydał słynną odezwę do chłopów, nawołując ich do wsparcia obrony Polski. Odszedł z rządu po ponad roku. Kolejny raz został wybrany na premiera w maju 1923 i po raz trzeci w maju 1926, ale jego rząd wówczas przetrwał 3 dni. W latach 1929–1930 był jednym z przywódców Centrolewu.
Został skazany na półtora roku więzienia, wyemigrował do Czechosłowacji, skąd wrócił do kraju w marcu 1939 r. Po agresji III Rzeszy na Polskę internowany przez Niemców, odrzucił propozycję utworzenia rządu kolaboracyjnego. Zmarł 31 października 1945 w Krakowie.
