Już jutro obchodzić będziemy uroczystość Wszystkich Świętych. To dni w naszej tradycji szczególne i pełne refleksji. To czas, w którym odwiedzamy groby naszych bliskich, aby w ciszy, skupieniu i modlitwie wspominać tych, których już z nami nie ma… dla wszystkich wierzących to czas szczególnej zadumy nad sensem i celem własnego życia.
Kościół katolicki w tym dniu oddaje cześć tym wszystkim, którzy już weszli do chwały niebieskiej, a wiernym pielgrzymującym jeszcze na ziemi wskazuje drogę, która ma zaprowadzić ich do świętości.
Dzień jesienny tak cicho
Jak liść zżółkły opada;
Złoto ma z października
Smutek ma z listopada.
I w ten smutek złotawy,
I w ten płomyk zamglony
Przybrały się Zaduszki
Jak w przejrzyste welony.
Płoną świeczek szeregi,
Płoną świeczek tysiące,
Powiewają płomyki
Zamyślone i drżące.
Więc płomykiem jak dłonią,
Dłonią ciepłą i jasną,
Pozdrawiamy tych wszystkich,
Których życie już zgasło.
Hanna Łochocka
[Not a valid template]
